En verder

Naast de dagelijkse verzorging van onze dieren zijn er op de boerderij nog veel meer dingen die gebeuren.
In de zomer moeten we ervoor zorgen dat we genoeg gras oogsten om onze dieren in de winter te kunnen voeren. Dat is best een uitdaging, voor een goede grasoogst bemesten we de grond en is er daarnaast water nodig om het gras te laten groeien. Als het gras lang genoeg is, wordt het gemaaid, geschud (waardoor het beter droogt), geharkt, zodat het makkelijk opgehaald kan worden met de opraapwagen en ingekuild. En eigenlijk is inkuilen anders dan het wordt doet vermoeden, het gras op een hoop rijden en met een trekker aanrijden zodat het lekker vast op elkaar komt te zitten. Er gaat plastic overheen en het proces van conserveren kan beginnen.

We zijn dus erg afhankelijk van het weer maar we hebben op de Veluwe ook nog te maken met andere factoren zoals randverliezen door de vele bomen die water ontrekken en waardoor er dus minder gras groeit. Voordelen van de bomen zijn de schaduwrijke plekken voor de koeien in de zomer. Het is dan wel belangrijk om koeien dagelijks een nieuw (stukje) perceel te geven, anders worden het hele vieze plekken onder de bomen waar ze dagelijks in hun eigen poep gaan liggen. Dat is een risico op besmetting van de uiers waardoor weer uierontsteking kan onstaan. En dat willen we zoveel als mogelijk voorkomen.

Ook delen we onze grond met andere bewoners van de Veluwe. Edelherten komen in grote getalen voor en eten dagelijks wel ergens op een perceel mee. Hierdoor is het voor ons lastiger om genoeg gras van goede kwaliteit te oogsten voor de wintervoorraad en zelfs in droge zomers als 2018, 2019 en ook in 2020 om voldoende voer te hebben in de zomer voor alle dieren die buiten lopen. Naast edelherten komen er ook wilde zwijnen voor, dit mag eigenljk niet omdat onze gronden vallen in de Agrarische Enclave en door een zwartwild-kerend raster zouden de zwijnen niet binnen dit gebied mogen komen. Maar helaas gaat dit nog wel eens mis, blijft er ergens een hek open staan in het raster of is een raster kapot waardoor zwijnen het gebied in kunnen. En dan zijn er ook nog dassen, die ook schade in gras veroorzaken, maar vooral veel zichtbare schade in de maispercelen. Dassen zijn dol op maiskolven en duwen die stuk voor stuk om, om vervolgens lekker van de kolf te peuzelen. Doordat de stengel op de grond ligt, gaat deze rotten en is niet meer te oogsten.